mexicanensis
Latin
Etymology
From Mē̆xicum + -ēnsis, from Mexican Spanish México, from Classical Nahuatl Mēxihco.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [meːk.sɪ.kaːˈnẽː.sɪs], [mɛk.sɪ.kaːˈnẽː.sɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [meɡ.zi.kaˈnɛn.sis]
Adjective
mē̆xicānēnsis (neuter mē̆xicānēnse); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | mē̆xicānēnsis | mē̆xicānēnse | mē̆xicānēnsēs | mē̆xicānēnsia | |
| genitive | mē̆xicānēnsis | mē̆xicānēnsium | |||
| dative | mē̆xicānēnsī | mē̆xicānēnsibus | |||
| accusative | mē̆xicānēnsem | mē̆xicānēnse | mē̆xicānēnsēs mē̆xicānēnsīs |
mē̆xicānēnsia | |
| ablative | mē̆xicānēnsī | mē̆xicānēnsibus | |||
| vocative | mē̆xicānēnsis | mē̆xicānēnse | mē̆xicānēnsēs | mē̆xicānēnsia | |