mięsiarz

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *męsarь. By surface analysis, mięso +‎ -arz. Doublet of masarz (“butcher”), a borrowing from Czech.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmjɛw̃.ɕaʂ/, /ˈmjɛɲ.ɕaʂ/
  • Rhymes: -ɛw̃ɕaʂ
  • Syllabification: mię‧siarz

Noun

mięsiarz m pers

  1. (hunting) person who hunts for meat
    Hypernym: myśliwy
  2. (obsolete) meateater (person who eats meat)

Declension

Declension of mięsiarz
singular plural
nominative mięsiarz mięsiarze
genitive mięsiarza mięsiarzy/mięsiarzów
dative mięsiarzowi mięsiarzom
accusative mięsiarza mięsiarzy/mięsiarzów
instrumental mięsiarzem mięsiarzami
locative mięsiarzu mięsiarzach
vocative mięsiarzu mięsiarze
adjectives
noun

Further reading

  • mięsiarz in Polish dictionaries at PWN
  • mięsiarz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.