miętus

See also: Miętus and mietus

Polish

Etymology

From mięta +‎ -us.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmjɛn.tus/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛntus
  • Syllabification: mię‧tus
  • Homophones: Miętus, Mientus

Noun

miętus m animal

  1. burbot (Lota lota)

Declension

Declension of miętus
singular plural
nominative miętus miętusy
genitive miętusa miętusów
dative miętusowi miętusom
accusative miętusa miętusy
instrumental miętusem miętusami
locative miętusie miętusach
vocative miętusie miętusy

Noun

miętus m inan

  1. (colloquial) mint-flavored candy
    Synonym: miętówka

Declension

Declension of miętus
singular plural
nominative miętus miętusy
genitive miętusa miętusów
dative miętusowi miętusom
accusative miętus miętusy
instrumental miętusem miętusami
locative miętusie miętusach
vocative miętusie miętusy

Further reading

  • miętus in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • miętus in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.