miaŭi

Esperanto

Etymology

From miaŭ +‎ -i.

Pronunciation

  • IPA(key): /miˈau̯i/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -au̯i
  • Hyphenation: mi‧aŭ‧i

Verb

miaŭi (present miaŭas, past miaŭis, future miaŭos, conditional miaŭus, volitive miaŭu)

  1. to meow (make noise like a cat)
    • 1913 January, A. A. Jenkins, “Lerta Kato”, in Amerika Esperantisto, volume 12, number 6, page 9:
      Tuj poste sekvis granda barakto de la kato, kiu laŭte ekkriis kaj miaŭis, saltegis, siblis kaj forkuris ĝis angulo de la ĉambro.
      Immediately thereafter followed a great struggle on the part of the cat, which cried out loudly and mewed, jumped, hissed and ran away into a corner of the room.

Conjugation

Conjugation of miaŭi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense miaŭas miaŭis miaŭos
active participle miaŭanta miaŭantaj miaŭinta miaŭintaj miaŭonta miaŭontaj
acc. miaŭantan miaŭantajn miaŭintan miaŭintajn miaŭontan miaŭontajn
nominal active participle miaŭanto miaŭantoj miaŭinto miaŭintoj miaŭonto miaŭontoj
acc. miaŭanton miaŭantojn miaŭinton miaŭintojn miaŭonton miaŭontojn
adverbial active participle miaŭante miaŭinte miaŭonte
infinitive miaŭi imperative miaŭu conditional miaŭus