miauknąć

Polish

Etymology

From miauczeć +‎ -nąć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmjawk.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -awknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: miauk‧nąć

Verb

miauknąć pf (imperfective miauczeć)

  1. (intransitive) to meow
  2. (intransitive, colloquial) to ask for something groaning

Conjugation

Conjugation of miauknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive miauknąć
future tense 1st miauknę miaukniemy
2nd miaukniesz miaukniecie
3rd miauknie miaukną
impersonal miauknie się
past tense 1st miauknąłem,
-(e)m miauknął 		miauknęłam,
-(e)m miauknęła 		miauknęłom,
-(e)m miauknęło 		miauknęliśmy,
-(e)śmy miauknęli 		miauknęłyśmy,
-(e)śmy miauknęły
2nd miauknąłeś,
-(e)ś miauknął 		miauknęłaś,
-(e)ś miauknęła 		miauknęłoś,
-(e)ś miauknęło 		miauknęliście,
-(e)ście miauknęli 		miauknęłyście,
-(e)ście miauknęły
3rd miauknął miauknęła miauknęło miauknęli miauknęły
impersonal miauknięto
conditional 1st miauknąłbym,
bym miauknął 		miauknęłabym,
bym miauknęła 		miauknęłobym,
bym miauknęło 		miauknęlibyśmy,
byśmy miauknęli 		miauknęłybyśmy,
byśmy miauknęły
2nd miauknąłbyś,
byś miauknął 		miauknęłabyś,
byś miauknęła 		miauknęłobyś,
byś miauknęło 		miauknęlibyście,
byście miauknęli 		miauknęłybyście,
byście miauknęły
3rd miauknąłby,
by miauknął 		miauknęłaby,
by miauknęła 		miauknęłoby,
by miauknęło 		miauknęliby,
by miauknęli 		miauknęłyby,
by miauknęły
impersonal miauknięto by
imperative 1st niech miauknę miauknijmy
2nd miauknij miauknijcie
3rd niech miauknie niech miaukną
anterior adverbial participle miauknąwszy
verbal noun miauknięcie
interjection

Further reading

  • miauknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • miauknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.