micașist
Romanian
Etymology
Borrowed from French micaschiste. By surface analysis, mică + șist.
Noun
micașist n (plural micașisturi)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | micașist | micașistul | micașisturi | micașisturile | |
| genitive-dative | micașist | micașistului | micașisturi | micașisturilor | |
| vocative | micașistule | micașisturilor | |||
Further reading
- “micașist”, in DEX online—Dicționare ale limbii române (Dictionaries of the Romanian language) (in Romanian), 2004–2025