mictus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of mēiō.

Pronunciation

Participle

mīctus (feminine mīcta, neuter mīctum); first/second-declension participle

  1. which has been urinated

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative mīctus mīcta mīctum mīctī mīctae mīcta
genitive mīctī mīctae mīctī mīctōrum mīctārum mīctōrum
dative mīctō mīctae mīctō mīctīs
accusative mīctum mīctam mīctum mīctōs mīctās mīcta
ablative mīctō mīctā mīctō mīctīs
vocative mīcte mīcta mīctum mīctī mīctae mīcta

References