miene
See also: Miene
Slovak
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmi̯eɲe]
Noun
miene
- nominative/accusative plural of mieň
West Frisian
Etymology
From Old Frisian mēna, from Proto-Germanic *mainijaną. Cognate with English mean and Dutch menen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmiə̯nə/
Verb
miene
Inflection
Weak class 1 | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | miene | |||
3rd singular past | miende | |||
past participle | miend | |||
infinitive | miene | |||
long infinitive | mienen | |||
gerund | mienen n | |||
auxiliary | hawwe | |||
indicative | present tense | past tense | ||
1st singular | mien | miende | ||
2nd singular | mienst | miendest | ||
clitic form | miensto | miendesto | ||
3rd singular | mient | miende | ||
plural | miene | mienden | ||
imperative | mien | |||
participles | mienend | miend |
Further reading
- “miene”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011