Polish
Etymology
From mieć + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmjɛ.ɲɛ/
- Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: mie‧nie
- Homophone: mienię
Noun
mienie n
- (formal) property, object of ownership
- (rare) verbal noun of mieć
Declension
Declension of mienie
|
|
singular
|
| nominative
|
mienie
|
| genitive
|
mienia
|
| dative
|
mieniu
|
| accusative
|
mienie
|
| instrumental
|
mieniem
|
| locative
|
mieniu
|
| vocative
|
mienie
|
Further reading
- mienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- mienie in Polish dictionaries at PWN