milcuitură
Romanian
Etymology
From milcui + -tură.
Noun
milcuitură f (plural milcuituri)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | milcuitură | milcuitura | milcuituri | milcuiturile | |
| genitive-dative | milcuituri | milcuiturii | milcuituri | milcuiturilor | |
| vocative | milcuitură, milcuituro | milcuiturilor | |||