miliaceus
Latin
Etymology
From milium (“millet”) + -āceus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [mɪ.liˈaː.ke.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [mi.liˈaː.t͡ʃe.us]
Adjective
miliāceus (feminine miliācea, neuter miliāceum); first/second-declension adjective
- (relational) millet
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | miliāceus | miliācea | miliāceum | miliāceī | miliāceae | miliācea | |
| genitive | miliāceī | miliāceae | miliāceī | miliāceōrum | miliāceārum | miliāceōrum | |
| dative | miliāceō | miliāceae | miliāceō | miliāceīs | |||
| accusative | miliāceum | miliāceam | miliāceum | miliāceōs | miliāceās | miliācea | |
| ablative | miliāceō | miliāceā | miliāceō | miliāceīs | |||
| vocative | miliācee | miliācea | miliāceum | miliāceī | miliāceae | miliācea | |
Descendants
- Italo-Romance:
- Italian: migliaccio
- Gallo-Romance:
- Romagnol: miàẓ
References
- “miliaceus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- miliaceus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.