militarius
Latin
Etymology
From mīles (“soldier”) + -ārius.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [miː.lɪˈtaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [mi.liˈt̪aː.ri.us]
Adjective
mīlitārius (feminine mīlitāria, neuter mīlitārium, adverb mīlitāriē); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | mīlitārius | mīlitāria | mīlitārium | mīlitāriī | mīlitāriae | mīlitāria | |
| genitive | mīlitāriī | mīlitāriae | mīlitāriī | mīlitāriōrum | mīlitāriārum | mīlitāriōrum | |
| dative | mīlitāriō | mīlitāriae | mīlitāriō | mīlitāriīs | |||
| accusative | mīlitārium | mīlitāriam | mīlitārium | mīlitāriōs | mīlitāriās | mīlitāria | |
| ablative | mīlitāriō | mīlitāriā | mīlitāriō | mīlitāriīs | |||
| vocative | mīlitārie | mīlitāria | mīlitārium | mīlitāriī | mīlitāriae | mīlitāria | |
Synonyms
Adverb
mīlitārius
- comparative degree of mīlitāriter
Adverb
mīlitārius
- comparative degree of mīlitāriē
References
- “militarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- militarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.