milleformis
Latin
Alternative forms
Etymology
From mille (“thousand”) + -fōrmis (“having the form of”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [miːl.lɛˈfoːr.mɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [mil.leˈfɔr.mis]
Adjective
mīllefōrmis (neuter mīllefōrme); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | mīllefōrmis | mīllefōrme | mīllefōrmēs | mīllefōrmia | |
| genitive | mīllefōrmis | mīllefōrmium | |||
| dative | mīllefōrmī | mīllefōrmibus | |||
| accusative | mīllefōrmem | mīllefōrme | mīllefōrmēs mīllefōrmīs |
mīllefōrmia | |
| ablative | mīllefōrmī | mīllefōrmibus | |||
| vocative | mīllefōrmis | mīllefōrme | mīllefōrmēs | mīllefōrmia | |
References
- “milleformis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- milleformis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.