minctus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of mingō.

Pronunciation

Participle

mīnctus (feminine mīncta, neuter mīnctum); first/second-declension participle

  1. which has been urinated

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative mīnctus mīncta mīnctum mīnctī mīnctae mīncta
genitive mīnctī mīnctae mīnctī mīnctōrum mīnctārum mīnctōrum
dative mīnctō mīnctae mīnctō mīnctīs
accusative mīnctum mīnctam mīnctum mīnctōs mīnctās mīncta
ablative mīnctō mīnctā mīnctō mīnctīs
vocative mīncte mīncta mīnctum mīnctī mīnctae mīncta

References