minorans
Latin
Etymology
Present participle of minōrō.
Participle
minōrāns (genitive minōrantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | minōrāns | minōrantēs | minōrantia | ||
| genitive | minōrantis | minōrantium | |||
| dative | minōrantī | minōrantibus | |||
| accusative | minōrantem | minōrāns | minōrantēs minōrantīs |
minōrantia | |
| ablative | minōrante minōrantī1 |
minōrantibus | |||
| vocative | minōrāns | minōrantēs | minōrantia | ||
1When used purely as an adjective.