minoratio
Latin
Noun
minōrātiō f (genitive minōrātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | minōrātiō | minōrātiōnēs |
| genitive | minōrātiōnis | minōrātiōnum |
| dative | minōrātiōnī | minōrātiōnibus |
| accusative | minōrātiōnem | minōrātiōnēs |
| ablative | minōrātiōne | minōrātiōnibus |
| vocative | minōrātiō | minōrātiōnēs |
References
- “minoratio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "minoratio", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- minoratio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.