minröjning
Swedish
Etymology
mina + röjning. Attested since 1950.
Noun
minröjning c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | minröjning | minröjnings |
| definite | minröjningen | minröjningens | |
| plural | indefinite | minröjningar | minröjningars |
| definite | minröjningarna | minröjningarnas |