minska
Norwegian Bokmål
Alternative forms
Verb
minska
- inflection of minske:
- simple past
- past participle
Swedish
Etymology
From Old Norse *minska, from Proto-Germanic *minnisōną. More at mince.
Pronunciation
Audio: (file)
Verb
minska (present minskar, preterite minskade, supine minskat, imperative minska)
Conjugation
active | passive | |||
---|---|---|---|---|
infinitive | minska | minskas | ||
supine | minskat | minskats | ||
imperative | minska | — | ||
imper. plural1 | minsken | — | ||
present | past | present | past | |
indicative | minskar | minskade | minskas | minskades |
ind. plural1 | minska | minskade | minskas | minskades |
subjunctive2 | minske | minskade | minskes | minskades |
present participle | minskande | |||
past participle | minskad |
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.
Derived terms
Related terms
Further reading
- minska in Svensk ordbok.