mintuliță
Romanian
Etymology
Noun
mintuliță f (plural mintulițe)
- diminutive of minte
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | mintuliță | mintulița | mintulițe | mintulițele | |
| genitive-dative | mintulițe | mintuliței | mintulițe | mintulițelor | |
| vocative | mintuliță, mintulițo | mintulițelor | |||
References
- mintuliță in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN