Romanian
Etymology
Borrowed from French miocène.
Noun
miocen n (plural mioceni)
- Miocene
Declension
Declension of miocen
|
|
singular
|
|
plural
|
|
|
indefinite
|
definite
|
indefinite
|
definite
|
| nominative-accusative
|
miocen
|
miocenul
|
mioceni
|
miocenile
|
| genitive-dative
|
miocen
|
miocenului
|
mioceni
|
miocenilor
|
| vocative
|
miocenule
|
miocenilor
|