mirall
Catalan
Etymology
Inherited from Old Catalan mirall~mirayl, from Vulgar Latin *mīrāclum (“mirror”), derived from Latin mīrārī (“look at”). By surface analysis, mirar + -all. Compare Occitan miralh, Old French mirail. Morphological doublet of miracle, a borrowing from Latin.
Pronunciation
- IPA(key): (Central, Balearic, Valencia) [miˈɾaʎ]
- IPA(key): (Balearic, informal) /miˈɾaj/
Audio: (file) - Rhymes: -aʎ
Noun
mirall m (plural miralls)
Derived terms
- mirall de popa
- mirall retrovisor
References
- “mirall”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “mirall”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025
- “mirall” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “mirall” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.