mirta
See also: mirtā
Latvian
Participle
mirta
- inflection of mirts:
- genitive singular masculine
- nominative singular feminine
Serbo-Croatian
Alternative forms
- mȑta, mȑtva, mȑča
Etymology
From Ancient Greek μύρτος (múrtos).
Pronunciation
- IPA(key): /mîːrta/
- Hyphenation: mir‧ta
Noun
mȋrta f (Cyrillic spelling ми̑рта)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | mirta | mirte |
| genitive | mirte | mirta |
| dative | mirti | mirtama |
| accusative | mirtu | mirte |
| vocative | mirto | mirte |
| locative | mirti | mirtama |
| instrumental | mirtom | mirtama |
Slovene
Etymology
From Ancient Greek μύρτος (múrtos).
Pronunciation
- IPA(key): /mìːrta/
Noun
mírta f
Declension
| Feminine, a-stem | |||
|---|---|---|---|
| nom. sing. | mirta | ||
| gen. sing. | mirte | ||
| singular | dual | plural | |
| nominative (imenovȃlnik) |
mirta | mirti | mirte |
| genitive (rodȋlnik) |
mirte | mirt | mirt |
| dative (dajȃlnik) |
mirti | mirtama | mirtam |
| accusative (tožȋlnik) |
mirto | mirti | mirte |
| locative (mẹ̑stnik) |
mirti | mirtah | mirtah |
| instrumental (orọ̑dnik) |
mirto | mirtama | mirtami |
Further reading
- “mirta”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU (in Slovene), 2014–2025