misbyrd
Old English
Etymology
Noun
misbyrd f
Declension
Strong i-stem:
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | misbyrd | misbyrde, misbyrda |
accusative | misbyrd, misbyrde | misbyrde, misbyrda |
genitive | misbyrde | misbyrda |
dative | misbyrde | misbyrdum |
Descendants
- English: misbirth
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “misbyrd”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.