miserandus

Latin

Etymology

Future passive participle of miserō.

Participle

miserandus (feminine miseranda, neuter miserandum); first/second-declension participle

  1. which is to be lamented
  2. lamentable, pitiable, deplorable

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative miserandus miseranda miserandum miserandī miserandae miseranda
genitive miserandī miserandae miserandī miserandōrum miserandārum miserandōrum
dative miserandō miserandae miserandō miserandīs
accusative miserandum miserandam miserandum miserandōs miserandās miseranda
ablative miserandō miserandā miserandō miserandīs
vocative miserande miseranda miserandum miserandī miserandae miseranda

References

  • miserandus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • miserandus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • miserandus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.