miskolci
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmiʃkolt͡si]
- Hyphenation: mis‧kol‧ci
- Rhymes: -t͡si
Adjective
miskolci (not comparable)
- of, from, or relating to Miskolc
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | miskolci | miskolciak |
| accusative | miskolcit | miskolciakat |
| dative | miskolcinak | miskolciaknak |
| instrumental | miskolcival | miskolciakkal |
| causal-final | miskolciért | miskolciakért |
| translative | miskolcivá | miskolciakká |
| terminative | miskolciig | miskolciakig |
| essive-formal | miskolciként | miskolciakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | miskolciban | miskolciakban |
| superessive | miskolcin | miskolciakon |
| adessive | miskolcinál | miskolciaknál |
| illative | miskolciba | miskolciakba |
| sublative | miskolcira | miskolciakra |
| allative | miskolcihoz | miskolciakhoz |
| elative | miskolciból | miskolciakból |
| delative | miskolciról | miskolciakról |
| ablative | miskolcitól | miskolciaktól |
| non-attributive possessive – singular |
miskolcié | miskolciaké |
| non-attributive possessive – plural |
miskolciéi | miskolciakéi |
Further reading
- miskolci in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.