missbruka
Swedish
Etymology
Verb
missbruka (present missbrukar, preterite missbrukade, supine missbrukat, imperative missbruka)
- to abuse (use in a harmful or improper way)
- missbruka droger
- abuse drugs
- missbruka någons förtroende
- abuse someone's trust
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | missbruka | missbrukas | ||
| supine | missbrukat | missbrukats | ||
| imperative | missbruka | — | ||
| imper. plural1 | missbruken | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | missbrukar | missbrukade | missbrukas | missbrukades |
| ind. plural1 | missbruka | missbrukade | missbrukas | missbrukades |
| subjunctive2 | missbruke | missbrukade | missbrukes | missbrukades |
| present participle | missbrukande | |||
| past participle | missbrukad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.