missförstå
Swedish
Etymology
Verb
missförstå (present missförstår, preterite missförstod, supine missförstått, imperative missförstå)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | missförstå | missförstås | ||
| supine | missförstått | missförståtts | ||
| imperative | missförstå | — | ||
| imper. plural1 | missförstån | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | missförstår | missförstod | missförstås | missförstods |
| ind. plural1 | missförstå | missförstodo | missförstås | missförstodos |
| subjunctive2 | missförstå | missförstode | missförstås | missförstodes |
| present participle | missförstående | |||
| past participle | missförstådd | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.