missgärning
Swedish
Etymology
Noun
missgärning c
- a misdeed (often criminal)
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | missgärning | missgärnings |
| definite | missgärningen | missgärningens | |
| plural | indefinite | missgärningar | missgärningars |
| definite | missgärningarna | missgärningarnas |