missgynna
Swedish
Etymology
miss- + gynna. Cognate of German missgönnen.
Verb
missgynna (present missgynnar, preterite missgynnade, supine missgynnat, imperative missgynna)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | missgynna | missgynnas | ||
| supine | missgynnat | missgynnats | ||
| imperative | missgynna | — | ||
| imper. plural1 | missgynnen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | missgynnar | missgynnade | missgynnas | missgynnades |
| ind. plural1 | missgynna | missgynnade | missgynnas | missgynnades |
| subjunctive2 | missgynne | missgynnade | missgynnes | missgynnades |
| present participle | missgynnande | |||
| past participle | missgynnad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.