misshaga
Swedish
Verb
misshaga (present misshagar, preterite misshagade, supine misshagat, imperative misshaga)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | misshaga | misshagas | ||
| supine | misshagat | misshagats | ||
| imperative | misshaga | — | ||
| imper. plural1 | misshagen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | misshagar | misshagade | misshagas | misshagades |
| ind. plural1 | misshaga | misshagade | misshagas | misshagades |
| subjunctive2 | misshage | misshagade | misshages | misshagades |
| present participle | misshagande | |||
| past participle | misshagad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.