misstänka
Swedish
Etymology
Verb
misstänka (present misstänker, preterite misstänkte, supine misstänkt, imperative misstänk)
- to suspect
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | misstänka | misstänkas | ||
| supine | misstänkt | misstänkts | ||
| imperative | misstänk | — | ||
| imper. plural1 | misstänken | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | misstänker | misstänkte | misstänks, misstänkes | misstänktes |
| ind. plural1 | misstänka | misstänkte | misstänkas | misstänktes |
| subjunctive2 | misstänke | misstänkte | misstänkes | misstänktes |
| present participle | misstänkande | |||
| past participle | misstänkt | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.