mistus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of misceō
Participle
mistus (feminine mista, neuter mistum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | mistus | mista | mistum | mistī | mistae | mista | |
| genitive | mistī | mistae | mistī | mistōrum | mistārum | mistōrum | |
| dative | mistō | mistae | mistō | mistīs | |||
| accusative | mistum | mistam | mistum | mistōs | mistās | mista | |
| ablative | mistō | mistā | mistō | mistīs | |||
| vocative | miste | mista | mistum | mistī | mistae | mista | |
References
- “mistus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press