mittcirkel
Swedish
Etymology
mitt + cirkel. First attested in 1930.
Noun
mittcirkel c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | mittcirkel | mittcirkels |
| definite | mittcirkeln | mittcirkelns | |
| plural | indefinite | mittcirklar | mittcirklars |
| definite | mittcirklarna | mittcirklarnas |