mjǫðm
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *medumō (“middle”).
Noun
mjǫðm f (genitive mjaðmar, plural mjaðmir)
- hip (os coxæ)
Declension
| feminine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | mjǫðm | mjǫðmin | mjaðmir | mjaðmirnar |
| accusative | mjǫðm | mjǫðmina | mjaðmir | mjaðmirnar |
| dative | mjǫðm | mjǫðminni | mjǫðmum | mjǫðmunum |
| genitive | mjaðmar | mjaðmarinnar | mjaðma | mjaðmanna |