mjukna
Swedish
Etymology
Verb
mjukna (present mjuknar, preterite mjuknade, supine mjuknat, imperative mjukna)
- (intransitive) to soften
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | mjukna | — | ||
| supine | mjuknat | — | ||
| imperative | mjukna | — | ||
| imper. plural1 | mjuknen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | mjuknar | mjuknade | — | — |
| ind. plural1 | mjukna | mjuknade | — | — |
| subjunctive2 | mjukne | mjuknade | — | — |
| present participle | mjuknande | |||
| past participle | — | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.