możny
See also: možný
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *možьnъ.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmɔʐ.nɘ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔʐnɘ
- Syllabification: moż‧ny
Adjective
możny (comparative możniejszy, superlative najmożniejszy, derived adverb możnie or możno)
Declension
Declension of możny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | możny | można | możne | możni | możne | |
| genitive | możnego | możnej | możnego | możnych | ||
| dative | możnemu | możnej | możnemu | możnym | ||
| accusative | możnego | możny | możną | możne | możnych | możne |
| instrumental | możnym | możną | możnym | możnymi | ||
| locative | możnym | możnej | możnym | możnych | ||
Noun
możny m pers (female equivalent można)
- (nominalized, archaic) powerful and influential person
Declension
Declension of możny
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | możny | możni |
| genitive | możnego | możnych |
| dative | możnemu | możnym |
| accusative | możnego | możnych |
| instrumental | możnym | możnymi |
| locative | możnym | możnych |
| vocative | możny | możni |
Derived terms
adjective
verb
Related terms
noun
verb
Further reading
- możny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- możny in Polish dictionaries at PWN
- Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “możny”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN