moliens
Latin
Etymology
Present participle of mōlior.
Participle
mōliēns (genitive mōlientis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | mōliēns | mōlientēs | mōlientia | ||
| genitive | mōlientis | mōlientium | |||
| dative | mōlientī | mōlientibus | |||
| accusative | mōlientem | mōliēns | mōlientēs mōlientīs |
mōlientia | |
| ablative | mōliente mōlientī1 |
mōlientibus | |||
| vocative | mōliēns | mōlientēs | mōlientia | ||
1When used purely as an adjective.