monasticus
Latin
Etymology
From Ancient Greek μοναστιχός (monastikhós).
Adjective
monasticus (feminine monastica, neuter monasticum); first/second-declension adjective
- (Late Latin, Ecclesiastical Latin) monastic, having to do with monks
Declension
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | monasticus | monastica | monasticum | monasticī | monasticae | monastica | |
genitive | monasticī | monasticae | monasticī | monasticōrum | monasticārum | monasticōrum | |
dative | monasticō | monasticae | monasticō | monasticīs | |||
accusative | monasticum | monasticam | monasticum | monasticōs | monasticās | monastica | |
ablative | monasticō | monasticā | monasticō | monasticīs | |||
vocative | monastice | monastica | monasticum | monasticī | monasticae | monastica |
Descendants
References
- monasticus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.