Finnish
Etymology
moni + rotuinen
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmoniˌrotui̯nen/, [ˈmo̞niˌro̞t̪ui̯ne̞n]
- Rhymes: -otuinen
- Syllabification(key): mo‧ni‧ro‧tui‧nen
- Hyphenation(key): moni‧rotui‧nen
Adjective
monirotuinen (not comparable)
- multiracial
Declension
| Inflection of monirotuinen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
|
| nominative
|
monirotuinen
|
monirotuiset
|
| genitive
|
monirotuisen
|
monirotuisten monirotuisien
|
| partitive
|
monirotuista
|
monirotuisia
|
| illative
|
monirotuiseen
|
monirotuisiin
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
monirotuinen
|
monirotuiset
|
| accusative
|
nom.
|
monirotuinen
|
monirotuiset
|
| gen.
|
monirotuisen
|
| genitive
|
monirotuisen
|
monirotuisten monirotuisien
|
| partitive
|
monirotuista
|
monirotuisia
|
| inessive
|
monirotuisessa
|
monirotuisissa
|
| elative
|
monirotuisesta
|
monirotuisista
|
| illative
|
monirotuiseen
|
monirotuisiin
|
| adessive
|
monirotuisella
|
monirotuisilla
|
| ablative
|
monirotuiselta
|
monirotuisilta
|
| allative
|
monirotuiselle
|
monirotuisille
|
| essive
|
monirotuisena
|
monirotuisina
|
| translative
|
monirotuiseksi
|
monirotuisiksi
|
| abessive
|
monirotuisetta
|
monirotuisitta
|
| instructive
|
—
|
monirotuisin
|
| comitative
|
— |
monirotuisine
|
| Rare. Only used with substantive adjectives.
|
| first-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
monirotuiseni
|
monirotuiseni
|
| accusative
|
nom.
|
monirotuiseni
|
monirotuiseni
|
| gen.
|
monirotuiseni
|
| genitive
|
monirotuiseni
|
monirotuisteni monirotuisieni
|
| partitive
|
monirotuistani
|
monirotuisiani
|
| inessive
|
monirotuisessani
|
monirotuisissani
|
| elative
|
monirotuisestani
|
monirotuisistani
|
| illative
|
monirotuiseeni
|
monirotuisiini
|
| adessive
|
monirotuisellani
|
monirotuisillani
|
| ablative
|
monirotuiseltani
|
monirotuisiltani
|
| allative
|
monirotuiselleni
|
monirotuisilleni
|
| essive
|
monirotuisenani
|
monirotuisinani
|
| translative
|
monirotuisekseni
|
monirotuisikseni
|
| abessive
|
monirotuisettani
|
monirotuisittani
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
monirotuisineni
|
| second-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
monirotuisesi
|
monirotuisesi
|
| accusative
|
nom.
|
monirotuisesi
|
monirotuisesi
|
| gen.
|
monirotuisesi
|
| genitive
|
monirotuisesi
|
monirotuistesi monirotuisiesi
|
| partitive
|
monirotuistasi
|
monirotuisiasi
|
| inessive
|
monirotuisessasi
|
monirotuisissasi
|
| elative
|
monirotuisestasi
|
monirotuisistasi
|
| illative
|
monirotuiseesi
|
monirotuisiisi
|
| adessive
|
monirotuisellasi
|
monirotuisillasi
|
| ablative
|
monirotuiseltasi
|
monirotuisiltasi
|
| allative
|
monirotuisellesi
|
monirotuisillesi
|
| essive
|
monirotuisenasi
|
monirotuisinasi
|
| translative
|
monirotuiseksesi
|
monirotuisiksesi
|
| abessive
|
monirotuisettasi
|
monirotuisittasi
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
monirotuisinesi
|
| first-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
monirotuisemme
|
monirotuisemme
|
| accusative
|
nom.
|
monirotuisemme
|
monirotuisemme
|
| gen.
|
monirotuisemme
|
| genitive
|
monirotuisemme
|
monirotuistemme monirotuisiemme
|
| partitive
|
monirotuistamme
|
monirotuisiamme
|
| inessive
|
monirotuisessamme
|
monirotuisissamme
|
| elative
|
monirotuisestamme
|
monirotuisistamme
|
| illative
|
monirotuiseemme
|
monirotuisiimme
|
| adessive
|
monirotuisellamme
|
monirotuisillamme
|
| ablative
|
monirotuiseltamme
|
monirotuisiltamme
|
| allative
|
monirotuisellemme
|
monirotuisillemme
|
| essive
|
monirotuisenamme
|
monirotuisinamme
|
| translative
|
monirotuiseksemme
|
monirotuisiksemme
|
| abessive
|
monirotuisettamme
|
monirotuisittamme
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
monirotuisinemme
|
| second-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
monirotuisenne
|
monirotuisenne
|
| accusative
|
nom.
|
monirotuisenne
|
monirotuisenne
|
| gen.
|
monirotuisenne
|
| genitive
|
monirotuisenne
|
monirotuistenne monirotuisienne
|
| partitive
|
monirotuistanne
|
monirotuisianne
|
| inessive
|
monirotuisessanne
|
monirotuisissanne
|
| elative
|
monirotuisestanne
|
monirotuisistanne
|
| illative
|
monirotuiseenne
|
monirotuisiinne
|
| adessive
|
monirotuisellanne
|
monirotuisillanne
|
| ablative
|
monirotuiseltanne
|
monirotuisiltanne
|
| allative
|
monirotuisellenne
|
monirotuisillenne
|
| essive
|
monirotuisenanne
|
monirotuisinanne
|
| translative
|
monirotuiseksenne
|
monirotuisiksenne
|
| abessive
|
monirotuisettanne
|
monirotuisittanne
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
monirotuisinenne
|
| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
monirotuisensa
|
monirotuisensa
|
| accusative
|
nom.
|
monirotuisensa
|
monirotuisensa
|
| gen.
|
monirotuisensa
|
| genitive
|
monirotuisensa
|
monirotuistensa monirotuisiensa
|
| partitive
|
monirotuistaan monirotuistansa
|
monirotuisiaan monirotuisiansa
|
| inessive
|
monirotuisessaan monirotuisessansa
|
monirotuisissaan monirotuisissansa
|
| elative
|
monirotuisestaan monirotuisestansa
|
monirotuisistaan monirotuisistansa
|
| illative
|
monirotuiseensa
|
monirotuisiinsa
|
| adessive
|
monirotuisellaan monirotuisellansa
|
monirotuisillaan monirotuisillansa
|
| ablative
|
monirotuiseltaan monirotuiseltansa
|
monirotuisiltaan monirotuisiltansa
|
| allative
|
monirotuiselleen monirotuisellensa
|
monirotuisilleen monirotuisillensa
|
| essive
|
monirotuisenaan monirotuisenansa
|
monirotuisinaan monirotuisinansa
|
| translative
|
monirotuisekseen monirotuiseksensa
|
monirotuisikseen monirotuisiksensa
|
| abessive
|
monirotuisettaan monirotuisettansa
|
monirotuisittaan monirotuisittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
monirotuisineen monirotuisinensa
|
|