monotónia
Hungarian
Etymology
Borrowed from German Monotonie.[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmonotoːnijɒ]
- Hyphenation: mo‧no‧tó‧nia
- Rhymes: -jɒ
Noun
monotónia (uncountable)
- monotony (tedium as a result of repetition or a lack of variety)
- Synonyms: egyhangúság, változatlanság, eseménytelenség, szürkeség
- (music) monotony (the quality of having an unvarying tone or pitch)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | monotónia | monotóniák |
| accusative | monotóniát | monotóniákat |
| dative | monotóniának | monotóniáknak |
| instrumental | monotóniával | monotóniákkal |
| causal-final | monotóniáért | monotóniákért |
| translative | monotóniává | monotóniákká |
| terminative | monotóniáig | monotóniákig |
| essive-formal | monotóniaként | monotóniákként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | monotóniában | monotóniákban |
| superessive | monotónián | monotóniákon |
| adessive | monotóniánál | monotóniáknál |
| illative | monotóniába | monotóniákba |
| sublative | monotóniára | monotóniákra |
| allative | monotóniához | monotóniákhoz |
| elative | monotóniából | monotóniákból |
| delative | monotóniáról | monotóniákról |
| ablative | monotóniától | monotóniáktól |
| non-attributive possessive – singular |
monotóniáé | monotóniáké |
| non-attributive possessive – plural |
monotóniáéi | monotóniákéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | monotóniám | monotóniáim |
| 2nd person sing. | monotóniád | monotóniáid |
| 3rd person sing. | monotóniája | monotóniái |
| 1st person plural | monotóniánk | monotóniáink |
| 2nd person plural | monotóniátok | monotóniáitok |
| 3rd person plural | monotóniájuk | monotóniáik |
References
- ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN