monotonitet
Swedish
Etymology
By surface analysis, monoton + -itet. First attested in 1952.
Noun
monotonitet c
- monotony; monotonousness
- Synonym: monotoni
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | monotonitet | monotonitets |
| definite | monotoniteten | monotonitetens | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |