monotonitet

Swedish

Etymology

By surface analysis, monoton +‎ -itet. First attested in 1952.

Noun

monotonitet c

  1. monotony; monotonousness
    Synonym: monotoni

Declension

Declension of monotonitet
nominative genitive
singular indefinite monotonitet monotonitets
definite monotoniteten monotonitetens
plural indefinite
definite

Further reading