monstruosus
Latin
Alternative forms
Etymology
From mōnstrum (“portent, monstrosity”) + -ōsus (“full of”, suffix forming an augmentative adjective).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [mõː.struˈoː.sʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [mon.st̪ruˈɔː.s̬us]
Adjective
mōnstruōsus (feminine mōnstruōsa, neuter mōnstruōsum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | mōnstruōsus | mōnstruōsa | mōnstruōsum | mōnstruōsī | mōnstruōsae | mōnstruōsa | |
| genitive | mōnstruōsī | mōnstruōsae | mōnstruōsī | mōnstruōsōrum | mōnstruōsārum | mōnstruōsōrum | |
| dative | mōnstruōsō | mōnstruōsae | mōnstruōsō | mōnstruōsīs | |||
| accusative | mōnstruōsum | mōnstruōsam | mōnstruōsum | mōnstruōsōs | mōnstruōsās | mōnstruōsa | |
| ablative | mōnstruōsō | mōnstruōsā | mōnstruōsō | mōnstruōsīs | |||
| vocative | mōnstruōse | mōnstruōsa | mōnstruōsum | mōnstruōsī | mōnstruōsae | mōnstruōsa | |
Descendants
- Asturian: monstruosu
- English: monstrous
- French: monstrueux
- Galician: monstruoso
- Italian: mostruoso
- Portuguese: monstruoso
- Romanian: monstruos
- Spanish: monstruoso
References
- “monstruosus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “monstruosus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- monstruosus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.