moralistyczny
Polish
Etymology
From moralista + -yczny.[1] First attested in 1851.[2]
Pronunciation
- IPA(key): /mɔ.ra.lisˈtɘt͡ʂ.nɘ/
- Rhymes: -ɘt͡ʂnɘ
- Syllabification: mo‧ra‧lis‧tycz‧ny
Adjective
moralistyczny (not comparable, no derived adverb)
- (literary) moralistic (pondering what is morally right or wrong)
- (literary, derogatory) moralistic (overly decisive in what is morally right or wrong; self-righteous)
- Synonyms: moralizatorski, moralizujący
Declension
Declension of moralistyczny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | moralistyczny | moralistyczna | moralistyczne | moralistyczni | moralistyczne | |
| genitive | moralistycznego | moralistycznej | moralistycznego | moralistycznych | ||
| dative | moralistycznemu | moralistycznej | moralistycznemu | moralistycznym | ||
| accusative | moralistycznego | moralistyczny | moralistyczną | moralistyczne | moralistycznych | moralistyczne |
| instrumental | moralistycznym | moralistyczną | moralistycznym | moralistycznymi | ||
| locative | moralistycznym | moralistycznej | moralistycznym | moralistycznych | ||
References
- ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “moralistyczny”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
- ^ Gazeta Lwowska (in Polish), volume 41, number 55, 7 March 1851, page 220
Further reading
- moralistyczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- moralistyczny in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “moralistyczny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 1039
- moralistyczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego