moralizatorka
See also: moralizatorką
Polish
Etymology
From moralizator + -ka.[1] First attested in 1863.[2]
Pronunciation
- IPA(key): /mɔ.ra.li.zaˈtɔr.ka/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔrka
- Syllabification: mo‧ra‧li‧za‧tor‧ka
Noun
moralizatorka f (male equivalent moralizator)
- female equivalent of moralizator
Declension
Declension of moralizatorka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | moralizatorka | moralizatorki |
| genitive | moralizatorki | moralizatorek |
| dative | moralizatorce | moralizatorkom |
| accusative | moralizatorkę | moralizatorki |
| instrumental | moralizatorką | moralizatorkami |
| locative | moralizatorce | moralizatorkach |
| vocative | moralizatorko | moralizatorki |
References
- ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “moralizatorka”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
- ^ Kurjer Niedzielny : tygodnik polityczny, literacki i humorystyczny (in Polish), number 8, 22 February 1863, page 4
Further reading
- moralizatorka in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “moralizatorka”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 1039
- moralizatorka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego