morgunverður

Icelandic

Etymology

From morgunn (“morning”) +‎ verður (“meal, ration, portion”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmɔrkʏnˌvɛrðʏr/

Noun

morgunverður m (genitive singular morgunverðar, nominative plural morgunverðir)

  1. breakfast
    Synonyms: morgunmatur, árbítur

Declension

Declension of morgunverður (masculine, based on verður)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative morgunverður morgunverðurinn morgunverðir morgunverðirnir
accusative morgunverð morgunverðinn morgunverði morgunverðina
dative morgunverði, morgunverð morgunverðinum morgunverðum morgunverðunum
genitive morgunverðar morgunverðarins morgunverða morgunverðanna
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.