mortél

See also: mortel, Mörtel, and mørtel

Icelandic

Etymology

Borrowed from German Mörtel.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmɔr̥tjɛl/

Noun

mortél n (genitive singular mortéls, no plural)

  1. mortar

Declension

Declension of mortél (sg-only neuter)
singular
indefinite definite
nominative mortél mortélið
accusative mortél mortélið
dative mortéli mortélinu
genitive mortéls mortélsins

Further reading