mortificans
Latin
Etymology
Present participle of mortificō
Participle
mortificāns (genitive mortificantis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | mortificāns | mortificantēs | mortificantia | ||
| genitive | mortificantis | mortificantium | |||
| dative | mortificantī | mortificantibus | |||
| accusative | mortificantem | mortificāns | mortificantēs mortificantīs |
mortificantia | |
| ablative | mortificante mortificantī1 |
mortificantibus | |||
| vocative | mortificāns | mortificantēs | mortificantia | ||
1When used purely as an adjective.