motivus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [moːˈtiː.wʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [moˈt̪iː.vus]
Adjective
mōtīvus (feminine mōtīva, neuter mōtīvum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | mōtīvus | mōtīva | mōtīvum | mōtīvī | mōtīvae | mōtīva | |
| genitive | mōtīvī | mōtīvae | mōtīvī | mōtīvōrum | mōtīvārum | mōtīvōrum | |
| dative | mōtīvō | mōtīvae | mōtīvō | mōtīvīs | |||
| accusative | mōtīvum | mōtīvam | mōtīvum | mōtīvōs | mōtīvās | mōtīva | |
| ablative | mōtīvō | mōtīvā | mōtīvō | mōtīvīs | |||
| vocative | mōtīve | mōtīva | mōtīvum | mōtīvī | mōtīvae | mōtīva | |
Descendants
References
- "motivus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)