mottó
Hungarian
Etymology
Internationalism via German. Compare German Motto, English motto, Italian motto. Ultimately from Late Latin muttio (“I mutter/murmur”). First attested in 1791.[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmotːoː]
- Hyphenation: mot‧tó
- Rhymes: -toː
Noun
mottó (plural mottók)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | mottó | mottók |
| accusative | mottót | mottókat |
| dative | mottónak | mottóknak |
| instrumental | mottóval | mottókkal |
| causal-final | mottóért | mottókért |
| translative | mottóvá | mottókká |
| terminative | mottóig | mottókig |
| essive-formal | mottóként | mottókként |
| essive-modal | mottóul | — |
| inessive | mottóban | mottókban |
| superessive | mottón | mottókon |
| adessive | mottónál | mottóknál |
| illative | mottóba | mottókba |
| sublative | mottóra | mottókra |
| allative | mottóhoz | mottókhoz |
| elative | mottóból | mottókból |
| delative | mottóról | mottókról |
| ablative | mottótól | mottóktól |
| non-attributive possessive – singular |
mottóé | mottóké |
| non-attributive possessive – plural |
mottóéi | mottókéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | mottóm | mottóim |
| 2nd person sing. | mottód | mottóid |
| 3rd person sing. | mottója | mottói |
| 1st person plural | mottónk | mottóink |
| 2nd person plural | mottótok | mottóitok |
| 3rd person plural | mottójuk | mottóik |
References
- ^ mottó in Károly Gerstner, editor, Új magyar etimológiai szótár [New Etymological Dictionary of Hungarian] (ÚESz.), Online edition (beta version), Budapest: MTA Research Institute for Linguistics / Hungarian Research Centre for Linguistics, 2011–2024.
Further reading
- mottó in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.