mrugnąć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *mъrgnǫti. By surface analysis, mrugać +‎ -nąć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmruɡ.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -uɡnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: mrug‧nąć

Verb

mrugnąć pf (imperfective mrugać)

  1. (intransitive) to blink
  2. (intransitive, of light) to twinkle

Conjugation

Conjugation of mrugnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive mrugnąć
future tense 1st mrugnę mrugniemy
2nd mrugniesz mrugniecie
3rd mrugnie mrugną
impersonal mrugnie się
past tense 1st mrugnąłem,
-(e)m mrugnął 		mrugnęłam,
-(e)m mrugnęła 		mrugnęłom,
-(e)m mrugnęło 		mrugnęliśmy,
-(e)śmy mrugnęli 		mrugnęłyśmy,
-(e)śmy mrugnęły
2nd mrugnąłeś,
-(e)ś mrugnął 		mrugnęłaś,
-(e)ś mrugnęła 		mrugnęłoś,
-(e)ś mrugnęło 		mrugnęliście,
-(e)ście mrugnęli 		mrugnęłyście,
-(e)ście mrugnęły
3rd mrugnął mrugnęła mrugnęło mrugnęli mrugnęły
impersonal mrugnięto
conditional 1st mrugnąłbym,
bym mrugnął 		mrugnęłabym,
bym mrugnęła 		mrugnęłobym,
bym mrugnęło 		mrugnęlibyśmy,
byśmy mrugnęli 		mrugnęłybyśmy,
byśmy mrugnęły
2nd mrugnąłbyś,
byś mrugnął 		mrugnęłabyś,
byś mrugnęła 		mrugnęłobyś,
byś mrugnęło 		mrugnęlibyście,
byście mrugnęli 		mrugnęłybyście,
byście mrugnęły
3rd mrugnąłby,
by mrugnął 		mrugnęłaby,
by mrugnęła 		mrugnęłoby,
by mrugnęło 		mrugnęliby,
by mrugnęli 		mrugnęłyby,
by mrugnęły
impersonal mrugnięto by
imperative 1st niech mrugnę mrugnijmy
2nd mrugnij mrugnijcie
3rd niech mrugnie niech mrugną
anterior adverbial participle mrugnąwszy
verbal noun mrugnięcie

Derived terms

noun

Further reading

  • mrugnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • mrugnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.